WEMA HAUOZI-63

Tulipofika hospitlini moja kwa moja tuliingia chumba ambacho alikuwa kalazwa mwanasheria, na cha ajabu tulipoingia tulikuta kitanda ni kitupu, hakuna mgonjwa aliyelala hapo na ilionekana kabisa hakuna mtu humo ndani, tukashikwa na mshangao, tukawa tunaangalia huku na kule tukiwa hatujui ni nini kinachoendelea,

‘Huyu mgonjwa kaenda wapi, na sisi tumepita haraka haraka kuja huku bila hata kuuliza mapokezi...’akasema mwanadada.

‘Au yupo washroom, anajisaidia.....’nikasema na mwanadada akageuka kuangalia mlango wa kwenda chooni, na akatikisa kichwa.

‘Unaona mlango ule kama upo wazi, kama mtu yupo washroom, angelifunga huo mlango, na pia tungelisikia angalau sauti, inaonekana kabisa humu ndani hakuna mtu...’akasema mwanadada.

Mimi kwa kuhakikisha nikawa ansogelea kuelekea mlango wa kwenda chooni, huku moyoni nikijiuliza mgonjwa wetu kapalekwa wapi, au kahamishiwa kwenye wodi za wagonjwa wa kawaida, maana hicho chumba kilikuwa mahususi kwake yeye, mgonjwa mahututi. Kabla hata sijaufikia huo mlango sauti ikatokea nyuma kwenye mlango wa kuingilia hicho chumba ikisema;

‘Niwasaidieni nini...?’ sote wawili tulishikwa na mshituko, kutokana na sauti hiyo, kwani ni sauti ya mtu tunayemfahamu, na sote tukageuka kumwangalia aliyetoa hiyo sauti, na moja kwa moja tukawa tunaangaliana na mgonjwa wetu, ambaye alikuwa kajawa na tabasamu mdomoni

Mwanasheria akiwa keshabdili na kuvaa nguo zake za kawaida, alituangalia akiwa anatabasamu, na kiukweli ugonjwa huo ulimdhoofisha sana, alionekana kuchoka, na mwili ulikuwa umepungua kwa kiasi kikubwa, lakini tabasamu lake la haiba halikuondoka na hilo ndilo linalomfanya mwanadada awe akilikumbuka kila mara. Na hata siku moja nilipokuwa nikiongea naye, aliwahi kuniambia, pamoja na mengine anayompendea mwanasheria ni pamoja na tabasamu lake, anasema tabasamu hilo humuacha hoi.

‘Oh, mpenzi...’ilikuwa sauti ya mwanadada, ambaye aliitamka, na alipogundua kitu akashituka na kuniangalia mimi pale niliposimama, mimi nilikuwa karibu sana na mwanasheria, lakini nilikuwa nimesimama huku namuangalia mwanadada, kwa upande na kwa upande mwingine namuangalia huyo mgonjwa nikasema;

‘Shemeji, umepona...pole sana..siamini, tuliingia na wasiwasi sana tulipoingia na kukuta chumba ni kitupu.’ Nikasema, na nikamuona mwanadada akija kutukaribia, na akamsogelea mwanasheria kwahiyo akawa yupo kati kati yangu na mwanasheria, alishindwa kuvumilia, akamkumbatia mgonjwa, na mgonjwa naye hakufanya hiyana akalipokea hilo kumbatio huku akiguna kwa furaha. Mimi nilibakia pale pale nikiwa nimesimama huku natizama chini.

Waliachiana na mwanasheria akanisogelea na kunishika mkono, huku mwanadada akiwa kamshikilia mwanasheria begani akiniangalia mimi  na wote wawili wakawa wakiniangalia mimi kwa furaha na mimi ikabidi niwasogelee, na mwanasheria akawa mkono mmoja kamshika mwanadada na mkono mwingine kanishika mimi na akawa anatuvuta kuelekea pale kwenye kitanda alichokuwa amelala siku zote alizokuwa hapo. Mashine zilishaondolewa, pale kitandani zilikuwa zimewekwa pembeni.

‘Oh, jamani wake zangu, nimefurahi sana, kuwaona, maana kila dakika iliyokuwa ikipita niliiona kama masaa mengi tu, na hata nilipotuma ujumbe wa kuwa mje haraka, haikufanyika hivyo, sijui mlifahamu kuwa sipo katika hali mbaya, ila nilitaka kuwaona tu, kuwathibitishia kuwa nimerejea kwenye safari hiyo nzito....’akasema

‘Safari gani hiyo tena mpendwa....?’ akauliza mwanadada akimwangalia mwanasheria usoni, na mwanasheria akatabasamu na kusema;

‘Kwakweli nilikuwa mbali...mbali sana, na huko, ilikuwa kama ni sehemu ambayo hutakiwi kurejea tena,ila nawashukuru sana,ndugu zangu walionitetea , walinitetea nikanusurika kufa...., walijitahidi kunitete baada ya kuonekana sistahili kureeja tena huku duniani, wakaniombea kuwa kwa vile bado nina majukumu ambayo sijayakamilisha ni vyema nipewe muda nije kuyakamilisha, na baada ya hapo siku yangu ikifika basi nirejee huko tena..’akasema mwanasheria.

‘Ina maana huko unakozungumzia ni akhera..au ni wapi?’ akauliza mwanamama

‘Labda ndiko akhera, lakini mimi sijui, ila nilijiona nikisafisrishwa juu kwa juu, nikapita milima na mabonde, nyika na tamabarare, bahari na nchi kavu, halafu nikatua kwenye uwanja mkubwa, usio onekana mwisho wake, na hapo, nikawa kama nimelazwa, ...na kujiona kama nipo peke yangu, lakini inavyoonekana kuna watu wengine kama mimi, na kila mmoja anajihisi yupo peke yake..’akatulia

‘Sikuweza kuinuka, nilikuwa nimelala tu, kilichokuwa kikiweza kufanya kazi ni akili, mdomo, na masikio, vingine vyote vilikuwa kama sio vyangu...’akasema

‘Na mara nikasikia sauti ikiuliza nimletwa hapo kufanya nini?’

‘Ameletwa kuhukumiwa, kwani haijajulikana ni mtu wa wapi, ...’sauti nyingine ikasema.

‘Kwanini aletwe kuhukumiwa ana makosa gani?’ sauti ikauliza.

‘Ndio maana tumemleta hapa, kwani hayupo kwenye orodha ya watu wa kuja huku, lakini tumeletewa hapa, sasa sijui tufanyeje?’ sauti nyingine ikasema.

‘Basi kwa ajili ya kumsaidia, tu, tuangalia matendo yake, ya wema na mabaya yake’sauti ikasema.

‘Basi niambieni makosa yake,kama makosa yake ni mengi kuliko mema, basi itabidi ahukumiwe, kubakia huku huku, na kama mema yake ni mengi, itabidi arejee huko alipotoka....’ile sauti ikasema.

‘Ina maana kwa kusema hivyo unamaanisha kuwa wanaokwenda huko ni wale wenye makosa?’ nikawa najiuliza na kabla sijatulia, nikajisikia nikiambiwa;

`Kwa vile siku zangu za kwenda huko zilikuwa bado, lakini ni lazima kutafutwe njia ya kuhalalisha kuwepo huko, basi njia peke yake ni kuchagua kati ya mema na mbaya, yapi yawe ya huko na yapi yawe ya kurejea nilipotoka,....’sauti ikawa kama inanijibu swali langu,

‘Tuchague kwasasa mema yawe ya kukurejesha huko ulipotoka, na mabaya yawe ya kukufanya ubakia huku, japokuwa hiyo sio kanuni ya kuja huku, mtu huja huku siku zake zikifika bila kujalia mema na mabaya yake...hili limetokea kwasababu maalumu, tunayoifahamu sisi wenyewe.’ile sauti  ilibainisha hivyo..’

Basi kilifanyika kitu kama mahakama, na mimi nikatakiwa kuwaita mashahidi wangu wa kunitetea, nikauliza mashahidi ndio nani, nikaambiwa ni viuongo vyangu...’nikabakia nimeduwaa.

Ikaanza kazi ya kulinganisha mabaya na mema, yangu, ilikuwa kitu kama mizani, upande mmoja, kunaweka mabaya yangu, na upande mwingine kunawekwa mema yangu, na viuongo vyangu vinathibitisha, ...kila nilichotenda,...yaani ilikuwa ni ajabu sana, kwani hata kama nilifanya kachembe kadogo ka wema, kaliwekwa hapo, na kumbukumbu zote za hilo tendo zililetwa,...sikuwa na ujanja wa kujitetea zaidi.

Kama ni kesi basi ilikuwa kesi ya aina yake, maana wengi waliokuja kutoa ushahidi kuwa mimi ni mksoaji, walikuwa na hoja nzito, na ushahidi ni viuongo vyako, ambayo vilithibitisha hayo....na baaada ya hapo kukaja nafasi ya watu kuja kutoa yale niyowafanyia au kunifanyia, mabaya na mazuri,...

Na ikaja na fasi ya kuulizwa, mfano kuna muda niliulizwa, mikono yangu nilitumia vipi, katika kutenda mema, je niliwahi hata kushukuru kuwa mimi nina mikono, ..kuna ambao hawana mikono, lakini mimi nimefadhiliwa mikono, je niliwahi hata mara moja kushuru kwa hilo,...nikajikuta nikisema hapana, ikawa inapunguza mema,,...nikauliza kuhusu macho, kuhusu masikio, yaani kila kiuongo kilikuwa ni shahidi wa kunihukumu...’akatulia

‘Mara nyingi tunasema tunamuomba mungu, tunamuomba tukila, tunamuomba tukiwa na shida, je kweli kuna mtu anakumbuka kukaa na kuanza kumshukuru mungu kuwa kamjalia mkono, au kamjali mguu, au kamjali macho, au kajaliwa neema moja baada ya nyingine kwa kuvigusa vile viuongo vyake..ni mara chache kuyasema hayo japokuwa kwa ujumla tunamshukuru mungu..’akasema mwanasheria .

‘Nikalalamika hilo kuwa kila siku najitahidi kumshukuru mungu kwa ujumla, kwahiyo kila kiungo kinahusishwa, je unaweza ukajenga nyumba mara moja bila kuanza msingi, ukaweka ukuta, hadi kufikia bati, ina maana kila sehemu ina umuhimu wake, je nilishawahi kuona umuhimu wa kila kiuongo, je mkono ukiumia ninajisikiaje...je macho , je masikio, je wasio navyo hivyo, wanajihisi vipi, kwanini mimi niliye na viuongo hivyo sishukuru, kiasi cha kushukuru tu....

‘Ikabidi niombe msamaha kuwa nikapatiwa nafasi hiyo nitakuwa nikishukuru neema za huyo aliyenijalia mwili ukakamilika, na kila kiungo kikawa na kazi yake, ambayo ni muhimu katika mwili....hapo mashahidi hao wakaondoka, na mwisho wa siku kwenye mizani yangu ikaonekana nina daiwa, makosa ni mengi kuliko mema..

Nikaambia kama kuna njia yoyote nyingine ya kujitetea nijitetee, nikaona labda nijitetee kwa uwakili wangu kuwa mimi ni wakili na mara nyingi ninafanya kazi ya kutetea watu wasihukumiwe bila kosa,..mmh, najuta kwanini nilisema hivyo, kwani kuliletwa watu ambao niliwatetea kumbe ni wakosaji, kuna watu niliwafunga kumbe hawana hatia, kwani ukija kuangalia yale makosa, unaona kuwa kumbe mtendaji hakutenda kwa makusudi, ...ila tu walishindwa kujielezea, na yote yalipopimwa, wema na ubaya wake, ikaonekana nina makosa ziaidi ya mema..

Kwahiyo kila nilipojitahidi kuleta yale niliyoona ni mema, nilijikuta ndio naingia kwenye makosa zaidi maana yale mema yakilinganishwa na mabaya yaliyowezesha kupatikana kwa huo wema, inaonekana maovu ni makubwa zaidi, maana ili upate jambo lina gaharama yake kulifanikisha, na utagundua kuwa mengi tuyoyafanya ili kupata jambo ambalo tunaliona ni jema, tunapitia kwenye michakato isiyo halali,....pale nilionyeshwa lakini kwa kuelezea inakuwa ngumu, na mwisho wake utaona kuwa wema upo lakini ubaya wa kuufanya huo wema uwepo ni mkubwa zaidi ya huo wema....

Mwisho wa siku ikaonekana nina maovu zaidi ya mema,...ikasuburiwa hukumu, ..na hapo nikaambiwa nijitetee kwa mara ya mwisho, maana nilishaandaliwa kukabidhiwa kwa watu wa huko, kuwa mimi sistahili kuerejea tena huku duniani, na hapo hisi zinajia, na kihisia nikawaona ndugu zanu wakiwa upande wa kushoto kwangu, na wao wapo kama nilivyo mimi, lakini wao wameshapigwa muhuri wa watu wa huko , na walionekana hawana raha, nikauliza je ndugu zangu hawawezi kunitetea.

Nikaambiwa nina uhuru huo, kama ninaona kuwa wanaweza kunitetea wanakaribishwa, ila na wao wapo kwenye kusubiria hukumu yao, ambayo inasubiria siku huyo ya mwisho wa dunia...japokuwa wao wameshakaribishwa huko, hawawezo tena kurejea duniani....

Wale ndugu zangu wakaulizwa, na wakajaribu kusema mema niliyowahi kuwatendea, lakini kila walilolirtaja lilikuwa limeshaorodheshwa na lipo ....’akasema mwanasheria.

‘Kwakweli ndugu zangu walitaja mema yote, ambayo hata mimi sikuwahi kuyakumbuka, maana walitakiwa kutaja yale mema ya ukweli..na hakuna kudanganya huko, kila kiuongo kinathibitisha kuwa ni kweli ilitokea hivyo..ooh, mizani ikasogea kidogo kuongeza mema,  lakini haikuweza kuzidi ubaya..

Ndugu zangu wakaulizwa, je mnasemaje huyu ndugu yenu arejee huko alipotoka, au aje aungane na wao, kusuburia siku ya hukumu, hapo ndugu zangu, wakaniangalia, kuonyesha upendo wao, kuwa wananihitajia niwe nao,lakini waliona nirejee ili nikatimize majukumu, ambayo pia yanawakwaza wao, kwani walitakiwa kuyafanya na hawakuweza kuyafanya, kwahiyo waliniombea nirudi, huenda katika kuyafanya hayo na wao wataweza kuokoka ....wao wakaniuliza swali.

 ‘Je unatupenda sisi au unawapenda hao waliobakia huko duniani?’ lilikuwa swali la mtego, na bila kufikiria zaidi nikasema.

‘Nikasema ninawependa waliobakia duniani, kwa vile bado wanahitajia msaada wangu..na hata kabla sijamaliza, nikaona nikiinuliwa juu kwa juu, na ikawa safari ya kurejeshwa huko nilipotoka....kama vile vile nilivyoletwa, unajiona kabisa unapita milima mabonde, miti, bahari, nyika, na mwisho wake, unatua kwenye nyumba, nikazindukana na kujiona nipo katikati ya jopo la madakitari, wakiwa wanaondoa mipira ya kunisaidia kupumua...

Kumbe madakitari hawo walishafikia uamuzi huo, kuwa sitapona tena, na kwahiyo walikuwa katika harakati za mwisho za kuondoa ile mipira iliyokuwa imechomekwa mdomoni, puani, ambayo ikiondolewa ndio basi tena..

‘Huyo dakitari aliyekuwa akifanya hiyo kazi hiyo, aliniambia, wakati anatoa ule mpira uliokuwa umewekwa puani, akahisi ujoto ukitokea puani,akawa kama kashituka, na kutokana na ule mshituko, akawa kauvuta kwa nguvu ule mpira, na mimi kwa muda huo nikafunua macho, tukawa tunaangaliana, na yeye akabakia mdomo wazi akinikodolea macho.

Wenzake ambao walikwua wakiwa wanasubira kuandika taarifa, kuwa nimefariki saa ngapi, wakashangaa kuona mwenzao akiwa  kanitolea macho, na wakasogea kuniangalia, na kunikuta nipo macho ninawaangaliana na wao waakjikuta kwenye mshangao na mimi neno la kwanza kuongea walisema nilisema hivi;

‘Nawaomba wake zangu waje hapa..’ na wale madocta wakawa wanaangaliana na docta ambaye ananifahamu vyema akaniuliza.

‘Ni akina nani hao wake zako wakati tunafahamu kuwa wewe hujaoa..?’

‘Ni mwanadada na mwanamama...’nikasema.

‘Watakuja lakini  kwasasa sio rahisi kwa vile wapo mahakamani...’wakasema wakihangaika kunisaidia kwani walihisi nipo kwenye kuchanganyikiwa.

Nahidi walipigia sindano ya usingizi, kwani nilirejea kwenye usingizi mnzito na ulikuwa usingizi wa kawaida tu, na nilipoamuka tena, nikawa na nguvu, na hapo nikaomba karatasi na kalamu ndipo nikaandika huo ujumbe uwafikie huko mlipo ili mje haraka iwezekanavyo..’akamaliza kuelezea mwanasheria na kusema tena.

‘Na ndivyo ilivyokuwa wake zangu..’akasema mwanasheria.

‘Kwanini unatuita wake zako, maana hakuna hata mmoja wetu hapa uliyewahi kufunga ndoa naye?’ akauliza mwanadada.

‘Kiroho, ...hasa nikirejea huko nilipotoka inatambulikana hivyo, hata ndugu zangu wakati wananitetea walisema hivyo hivyo, kuwa mimi nina majukumu ya wake wawili na mtoto,nahitajika kurudi duniani nikayatimize hayo majukumu, ndio maana hata nilipozindukana kilichokuwa kichwani mwangu kilikuwa hicho, na ndilo maana nikawataja nyie wawili, ...kwahiyo nyie ni wake zangu....’akasema kwa furaha.

‘Hiyo haipo, ni lazima taratibu zote zifuatwe,..hayo yalikuwa yako ndoto za safari yako, lakini katika maisha yetu ya kawaida tuna taratibu ambazo ni lazima tuzifuate, kwani jamii haitakuelewa,...kwahiyo tunakuomba upone, na uweze kutimiza hayo uliyokusudia...’akasema mwanamama

‘Nafahamu hilo ndio maana nikawaita wote mje, ili tuweze kuliongea, na mimi sitaweza kuvunja ahadi yangu, kwani niliahidi huko kuwa nitaitimiza...naombeni mnielewe hivyo na mkubali ili muweze kunisaidia mimi, ..kwani mwanadamu ni mwepesi wa kusahau.’akasema na kumgeukia mwanadada, na mwanadada akageuka kuniangalia mimi..

Kwa jumla pale nilipokuwa nilihisi hali sio ya kawaida, sijui ni uwoga, sijui ni wasiwasi,nikaona ni bora niende nikanawe, angalau huenda nitaweza kujisikia vyema, nikawatafadhalisha nakukimbilia chooni....moyo ulikuwa ukinienda mbio sana, na sikuwa na amani, hadi nilipofika huko chooni, nikajimwagia maji kichwani halafu, nikajikausha na kujiweka sawa...kidogo nikajisikia afadhali.

Nilkwenda kujiangalia  kwenye kiyoo kilichokuwa humo ndani ukutani, na kuanza kujiweka safi, nilitaka nionekane wa pekee usoni mwa mwanasheria ili hata nikimjibu kuwa nimekubali, nije kuwa mke wake, arizike kuwa kweli kapata mume, ni zile hisia za kike-kike.

‘Lakini nitamkubalia kwa sharti moja kuwa tufunge ndoa, sio kurithiwa,..’ hilo neno sikulipenda,...ninajua mwanasheria atafurahi kusikiwa kuwa nimemkubalia, anione ...’ikawa nimefikia uamuzi huo.

Nilijuwa huko mwanadada atakuwa akimweka sawa, kuwa yeye anakwenda kusoma Ulaya, kwahiyo hana haja ya ndoa tena nikawa naendelea kujipa matumaini, kuwa sina upinzani hasa kwa mwanadada ambaye niliona kuwa ndiye aanstahili kuolewa na mwanasheria na sio mimi.

Nikakumbuka jinsi mwanasheria alivyoongea muda mchache uliopita, kuwa sisi sote wawili ni wake zake,kitu ambacho nilikiona hakiwezekani, ni kitu ambacho hata mimi sikukipendelea nilitaka kama ni mimi, ni mimi kwanza, baadaye anaweza kuja kumuoa mwanadada, kwangu mimi ndoa ya mitala haikuwa na shida, ikizingatiwa kuwa mwanadada nimeivana naye sana, kama mdogo wangu...mmh nitafurahia nikiishi naye..

‘Lakini....’nikawa na mashaka na maamuzi yangu hayo nikaanza kuomba kwanza, nilimuomba mungu anisaidie kwa hayo ninayotaka kuyafanya, na kama yana uhalali, na yanafaaa, basi ayafanikishe na kama hayafai basi anitafutie njia ya kunisaidia hasa kwa ajili ya mtoto....’nikatulia nikiomba huku nimefumba macho.

‘Ewe mwenyezi mungu, kama mwanadada kakataa kuolewa, naona niolewe mimi tu, kama kweli kaayzungumza hayo akiwa na nia thabiti, na kama ni muhimu kuolewa yeye basi aolewe yeye tu, mimi nipo tayari kuacha na hilo....’nikaomba.

Lakini moyoni nilifahamu kuwa mwanadada alishakikataa hilo...hataki kuolewa kwasasa, na mimi pia sipendi aolewe yeye halafu eti baadaye ndio nije kuolewa mimi kama mke mdogo wa mdogo wangu, kwani mwanadada ni mdogo wangu kiumri...

Sijui nikaa muda gani mle ndani, ilionekana nilikaa muda kidogo, nikajiandaa kutoka huku nikijihakikishia moyoni kuwa mwanadada hataki tena kuolewa na huyo mwanaume, kwa kauli yake, hilo nikawa sina shaka kabisa moyoni mwangu , kwahiyo hadi natoka pale chooni, nilijua kabisa kuwa  swala la ndoa kwa mwanadada halipo.

Nikatoka taratibu nikiwa nimejiweka msafi , nimejikwatua ipasavyo, nikafunga ule mlango wa chooni, kwani kile chumba cha mgonjwa, kilikuwa na choo cha ndani kwa ndani, na nikawa kwenye eneo la kile chumba, na unapotoka pale chooni, hutokezi moja kwa moja kwenye hicho chumba anapolazwa mgonjwa, kuna kama ka sehemu kamejengwa kama sehemu ya mapokezi, kwahiyo unaweza ukasimama hapo usijulikane kuna mtu kwa upande ule waliopo akina mwanadada na mwanasheria.

Hapo nikatulia kidogo, sijui kwanini moyo ulikuwa ukinienda mbio,nilikuwa na wasiwasi sana, nikatulia kwanza pale nikiwasikia wakiongea, na masikio yangu yakawa na hamu ya kusikiliza hicho wanachokiongea, sijui kwanini niliingiwa na hamu hiyo ya kuwasikiliza kwanza wanachoongea, nikatulia na kutega sikio, ....nikasikia.

‘Mpenzi wangu nimefurahia kwa kauli yako hiyo, maana nilisubiri uzindukane tu, niisikie na mimi nakutamkia moja moja, kuwa nipo tayari kuolewa na wewe hata sasa hivi....’hiyo ilikuwa sauti ya mwanadada, iliyonifanya nishike mdomo kwa kutoamini,...mwili wote ukaisha nguvu, nikajikuta nikiona aibu, na kwa jinsi nilivyokuwa nimejikwatua, nikatamani nirudi huko chooni nijisafishe, nilijihisi kama nimejipaka uchafu mwilini...

‘Sasa iliyobakia ni kumwambia mwanamama, maana mimi namuonea huruma sana mtoto, nilijaribu kumshawishi kadri ya uweo wangu kuwa umuoe yeye, lakini alikataa kata kata, sasa sijui tutamsaidiaje...’akasema mwanadada.

‘Hilo niachie mimi, kwa vile mimi ni baba mdogo wa mtoto, bado nina jukumu la kumlea huyo mtoto, kama alikataa kabisa, mimi siwezi kumlazimisha japokuwa nilikuwa na nia hiyo, ila nilikuwa nafanya hivyo kwa shinikizo la kaka, vinginevyo, ....sikuwa na haja ya kuoa wake wawili kwasasa....’nikasikia sauti ya mwanasheria iliyonivunja nguvu kabisa, kumbe...ooh, hapo sikutaka kusubiri tena nikageuka, na kuelekea mlango wa kutoka nje kabisa..

Taratibu nikaufungua ule mlango wa kutoka nje,na kutokea nje ya korido la hiyo hospitali na nikakutana na dakitari akielekea huko walipo mwanasheria na mwanadada, alikuwa dakitari aliyekuwa akimshughulikia mwanasheria tangu mwanzo, na tulishafahamiana naye, na mara kwa mara tukikutana naye anapenda kunitania kuwa anataka kunioa, ulikuwa utani tu, na aliponiona akanisogelea kutaka kuanza utani wake, mimi nikamkwepa na kumwambia;

‘Tafadhali docta nimepata simu ya haraka nyumbani kwangu, naomba uwaambie mwanasheria na mwanadada, wapo humo ndani kuwa nimepokea simu kuwa niende nyumbani haraka, nahisi kuna tatizo kwa mtoto, sitaweza kuwaaga,...’nikamwambia na docta akawa ananiangalia kwa mashaka, maana mimi nimetokea huko ndani na badi ninamwambia kuwa awaambie walioko huko ndani kuwa nimepokea simu ya haraka, na yeye akasema;

‘Hamna shida, lakini upo sawa sawa kweli, maana nakuona kama umetaharuki, kuna tatizo kubwa?’ akaniuliza.

‘Ni huo ujumbe wa simu umenichanganya,..ahsante docta, bye...’nikasema huku naondoka kwa haraka, na yule docta akawa bado kasimama ananiangalia, lakini mimi sikujali, nikatoka nje, nikatafuta bajaji na kuondoka zangu...

.

NB: `Mbona kisa hakiishi tu..' watu wandai hivyo, je ni kweli tumalize kisa hiki?

WAZO LA LEO: Shukuru kwa neema alizikupa mola wako hata kama unaona ni kidogo, hata kama unaona hazitoshi, hata kama unaona kuna walakini, hata kama hujapata kile ulichotarajia,kwani kuna ambao hawana kabisa neema kama hizo.

Ni mimi: emu-three