Hii ni blog maalum kwa kumbukumbu za kimaisha, na matukio yenye mafunzo ndani yake, ndio maana nikaiita 'diary'(shajara). Pia tunakaribisha mijadala yenye kuelimisha

Na kwa kuifanya iweze kuvutia zaidi tunaandika matukio hayo kwa mfumo wa visa, hadithi au tamithilya..

Wewe ukiwa mdau muhimu, unaweza kuchangia na wenzako kwa kutoa hoja (comments). Pia unaweza kutoa maneno ya hekima, utaalamu, au dukuduku lako (kilio chako)kwa jamii ili kuweza kukidhi mahitajio yetu.

MUHIMI, SOMA , CHANGIA, NA TOA kisa chako, au lolote lenye mafunzo ili tuliweke hewani.

TUPO PAMOJA DAIMA


Tushirikiane, Tusaidiane, Tupendane, Tuvumiliane, Tusaidiane, Tusameheane.

Kwa visa motomoto tunapatikana pia kwenye mitandao ya kijamii ya: Facebook, na Twitter, bofya hapa upate visa zaidi;

https://www.facebook.com/emu.three, na kwa ajili ya kuitangaza hii blog, ingia hapa:

https://www.facebook.com/diaryyangu/

`u-like' na pia unaweza kutwitter hapa;

https://twitter.com/emuthree



Friday, December 3, 2010

Aisifuye mvua imemnyea-5

`Yalllah…yalaah,..’ ilikuwa sauti ya kila mmoja akilalamika maumivu, kwani tulikuwa tukipata tukichapwa kwa fimbo, zisizo onekana, kila ukigeuka huku fimbo, na fimbo hizo zilikuwa mgongoni tu. Tukakimbia huku na huko, lakini tulikuwa tukifuatawa kila tulipojaribu kwenda, oooh, tukaona hakukaliki, tulitoka mbio mle ndani na kusahau kuwa tuliingia bilal vibali, tukaeleeka mlangoni wa getini walipo walinzi na fimbo zilikuwa bado zinatuandama! Wale walinzi walipotuona tunatokea mle kwenye jingo wakashangaa, tumepitia wpi bila ya wao kutuona, na walinzi walipotuona tunatoka mbio, na wao, siui kwasababu ya uwoga, au kutokuamini kuwa sisi ni watu kama wao wakaanza kukimbia….


*** Fikiria walinzi wa usalama wanakimbia `mizimu' sembuse akina sisi. Hebu tuone ilikuwaje baadaye**

                                                    ********

Mara nyingii nikikumbuka jinsi walinzi hawa walivyotoka mbio nacheka sana(unajua kukimbia, basi walinzi walikimbia mbio ambazo hawajawahi kukimbia maishani mwao! Nakumbuka tuliporudi chuoni, tulicheka na jamaa zangu, na kila mara tukikumbuka huwa tunacheka sana.

Baada ya tukio hilo hatukurudi tena kule na wala hatukusikia mashitaka yoyote kuwa tuliingia kwenye jingo hilo bila vibali.Labda hawo walinzi waliamini kuwa waliona mizimu ikiwajia, ndio maana walikimbia. Hii ikawa ndio mara yangu ya kwanza kushuhudia mambo hayo wanayosimulia watu , ya mizimu na mshetani. Na tukio hili likanivuta zaidi kufanya utafiti wangu, juu ya mambo haya. Je hiki mizimu kikoje, ni watu, na vitu au ni hisia?

Lakini kutokana na masomo yangu ambayo hayakuendana sana na mambo hayo nikajikuta sina muda kabisa wa kufuatilia tena, ila siku moja moja huwa nasoma mambo hayo kenye mitandao, vitabu au kuangalia picha za mambo hayo, na wakati mwingine huwa najaribu kudadisi watu. Na wengi huku Ulaya hawayaamini kiasi hicho kama ilivyo nyumbani. Nikadhamiria kuwa nikifika nyumbani nitajaribu kudadisi ili nione undani wa mambo haya. Sijui kwanini nilivutika na mambo hayo, labda kwa vile nimezoea kuwa mdadidi na mchunguzi wa mambo ya ajabu-ajabu!

Tulimaliza masomo yetu, na nikaingia katika kusomea udakitari bingwa na nilipomaliza nikaajiriwa huko huko kwa makataba maalumu. Fikiria muda wote huo sikuwahi kurudi nyumbani ilikuwa nawasiliana na baba yangu, na mara chache nilikuwa nikiwasiliana na wadogo zangu. Na siku moja baba akaniambia ananitafutia mchumba!

‘Mchumba, baba your not serios…ehe, ngoja kwanza, ni wazo lako au ni la mama?’ nikamuulizia kwenye simu.

‘Mwanangu, mimi ni baba yako, na hamu yangu nikutaka kuhakikisha natimiza yale yote muhimu ambayo baba anatakiwa kumfanyia mwanae. Mimi nilimpenda sana mama yako, kufa kwake, nahisi kumeniachia doa kubwa sana, sio kwamba simpendi mama yako huyu sasa, lakini mama yako alikuwa chaguo langu muhimu sana…’ Nilishangaa kwanini baba leo ananieleza maneno haya, kwani mara nyingi anakwepa sana kumuongelea mama yangu, akidai akimuongelea mama inampa masikitiko makubwa sana nikahisi huneda nyumbani kuna jambo

`Nilimpenda sana mama yako, na nakumbuka siku moja aliniambia kuwa nihakikishe naakuoza mke mwema, na mimi nahisi nimampata mke anyekufaa…sio wazo la mama yako huyu kabisaa, kwanza yeye alipinga mimi kukutafutia mke, alisema wewe utaoa mzungu…lakini mimi sipendi wazo hilo la wewe kuoa mzungu, au unaye mzungu huko nini…’akasema baba na kunikumbusha mbali, nilimkumbuka mama na mazungumzo yetu yaliishia kwa mimi kutoa machozi, sijui kwanini na mimi mama mzazi kwakeli simkumbuki sana, kwani aliniacha nikiwa mdogo, na kumbukumbu zangu ni chache sana kuhusina na yeye. Nakumbuka jinsi alivyokuwa akinibeba mgongoni huku anafanya bishara za maandazi , mara samaki wa kukaanga…alikuwa mchapa kazi sana.

Nakumbuka hata baba aliwahi kuniambia kuwa nyumba wanamoishi ni moja ya juhudi zake, hata kifo chake kilichangiwa na athari za moshi wa kupika vitumbua, mara samaki, na alianza kukohoa kidogo kidogo, kwa vile hela ilikuwa ya kubangaiza, hakwenda hospitali mapema, na walipogunduaa kuwa kifua kimeathirika, ni kipindi kazidiwa sana, na pesa ya matibabu walikuwa hawana, na siku moja alikohoa mpaka pumzi ikamusihia na kuzimia, hakuamuka tena, ikawa ndio mwisho wa maisha yake.

Sikupenda kufikiria sana maisha ya mama yangu kwani huishia kunipa uchungu, nilijipa moyo na kumshukuru, nikijua huko alipo anastarehe, kwani mama kama huyo ni mtu wa peponi.

Baba aliponiletea wazo hilo la kuoa, sikukubaliana naye , lakini sikutaka kumwambia moja kwa moja hilo swala bado muda wake, na sikutaka kumwambia kuwa sitaki yeye kunitafutia mke, ila nakiri lilikuwa wazo la kushitukiziwa!

Wazo la kuoa, lilikuwa bado halipo kichwani mwangu, lakini cha ajabu baba aliponigusia, nikawa nimehamasika sana na wazo hilo, nakujiuliza kwanini mimi sina rafiki wa kike, nina kasoro gani, likawa kama changamoto katika mpangilio wa maisha yangu ya baadaye, na kuliweka kama kiporo, cha jambo la kufuatilia pindi nikirejea nyumbani.

Kutokana na mikitaba niliyokuwa nayo huku, ilibidi nifanya kazi katika mahospitali ya huku Ulaya, na kwakweli nilikuwa nikilipwa vizuri na hili lilinijengea uhakika wa kuwa na akiba ya kutosha kununua nyumba pindi nikirejea nyumbani. Nyumba niliipa kipa umbele sana katika maisha yangu, na sikutaka nyumba ya kujenga mwenyewe kuanzia mwanzo, nilikuwa nataka nyumba ya kununua. Na nikaanza kuwasiliana na jamaa zangu ninaowajua nyumbani, lakini sikupenda kabisa kuwahusisha wazazi wangu.

Baada ya mkataba wa mwanzo kuisha nikaamua kurejeaa nyumbani kwanza, Nikijipa muda wa kukaa mwaka mmoja nyumbani kabla sijarejeaa tena huku Ulaya, kwani huku walikuwa wakinihitaji sana,lakini moyoni niliona kuwa nitafanya madhambii makubwa kama nitaamua kuishi huku huku Ulaya na kuisahau nchi yangu ambayo imenisomesha, na nilishakuwa na hamu sana na wazazi wangu, na wadogo zangu.

Niliwaarifu wazazi wangu kuwa nitawasili nyumbani karibuni, na wao waliandaa sherehe ya kunikaribisha nyumbani, sikuwapinga kwa hilo, ila niliwaomba mambo mengine wasiniharikishie kama la mke na jinsi gani nitaishii huko, niliwaambia hayo nitayafuatilia mwenyewe nikirudi nyumbani. Hapo tena nilikuwa na maamuzi, sio Yule mtoto wa zamani wa kunyanyaswa. Niliongea na mama kwenye simu, na alionyesha kubadilika sana, akawa anazungumza lugha tofauti na ile niliyozoea ya kuniamrisha, ila nakiri kuwa hata muda huu, nilikuwa na hisia za kumuogopa-ogopa mama yangu huyu, sijui kwanini!

Nikarejea nyumbani , nikakuta wanafamilia na wageni wengi nisiowajua wamekuja kunipokea, na wadogo zangu walishakuwa wakubwa, nilifurahi sana, nikachukuliwa na gari maalumu walilolikodi hadi nyumbani kwetu, huko nilikuta mabadiliko mengi, nyumba ilikuwa imechoka kupita kiasi, na ilionekana dhahiri maisha yao yalikuwa sio mazuri sana kwao, lakini sikutaka kuingilia undani wake. Wakati nipo Ulaya nilikuwa nikiwatumia pesa mara kwa mara, na sikusikia baba akilalamika kuwa hali ni mbaya kiasi kile!

‘Mwanangu ndio nini, kwenda moja kwa moja huko, wenzako wanakuja likizo, wewe jii, au ndio umetupa jongoo na mti wake..’ huyu alikuwa mama yangu akiongea na mimi, wakatii nasalimiana naye na alionyesha wasiwasi mwingi . Nikatabasamu, nikikumbuka zile hangarihangari zake. Nilishamsamehe, na sikutaka kabisa kulipiza kisasi au kumfanyia chochote kibaya, nilimuona kama mama yang utu!

‘Hapama mama, sijatupa mti na jongoo wake, ila niliona nihakikishe natimiza ndoto yangu, yakuwa dakitari, nashukurii sasa ni dakitari, nawashukuru sana, tena sana wazazi wangu kwa kunisomesha na sasa nimerudi kwahiyo tutakuwa pamoja…’ nikawapa mikono, na wote tulifurahi sana, hasa wadogo zangu ambao walikuwa wakisubiri zawadi zao kwa hamu. Niliwanunulia baiskeli, na vitu vingi! Na wazazi wangu niliwanunulia gari lao la kutembelea.

Baada ya siku mbili, nikapokea simu toka kwa jamaa yangu aliyekuwa akinitafutia nyumba, na tukaahidiana kukutana njia ya kuelekea nje ya mji, unapitia Kibangu, kuna maeneo hapa jijini utafikiri upo milimani, na huko ndipo aliponipatia nyumba. Aliniambia nyumba ipo kama nilivyotaka, na ukiwa hapo unaliona jiji la Dar kwa chini. Nikashukuru sana, na tulikutana naye mahali tulipoahidiana tukaanza safari ya kwenda kuiona nyumba hiyo.

Ilikuwa mbali na mji kwakweli, na tulifika sehemu tukawa tupo katikati ya maeneo yaliyoengwa nyumba kubwa za kisasa, na upande wa pili kuna nyumba za watu wa kawaida. Na nyumba niliyopatiwa, ipo juu katikati ya maeneo haya mawili. Nilifurahi sana, kwani ilikuwa imetimiza yale yote niliyotaka.

Tukafika eneo la nyumba, lilikuwa limezungushiwa seng’enge, na ukuta uliowekwa waya za usalama, na miti iliyopandwa ya matunda ya kila namna. Moyoni niliiuliza, kwanini huyu mtu aliyepata eneo zuri kama hili aamue kuliuza. Nikajiisemea labda aliamua kusafiri, au kapata eneo jingine kubwa zaidi ya hili.

Wakati tunatembea kuzungua eneo hilo, nilikuwa nahisi kuna mtu anatuchungulia, nikawa kama vile naona jicho la ajabu likitutizama kila tunapokwenda, nikamuona mzee mmoja, akitufuatilia nyendo zetu, niliingiwa na wasiwasi kidogo, kwanini kila tuliposogea alikuwa naye yumo sambamba na sisi ingawaje ni nje ya geti. Kila nilipomtupia jicho, mwili ulisisimuka kwani macho yake yalikuwa kama yana mawingu, na yananiangalia hadi ndani ya moyo. Ni hisia za ajabu zilinipata na kuwa wasiwasi lakini nikajifanya sijali, baadaye nikamuuliza jamaa yangu huyo, yeye akasema ni wazee majirani zangu, mara nyingi huja kuomba misaaada. Nikatamani nitoke nimpe chochote, lakini nikaona ngoja tumalize kazi ya kukagua maeneo.

Baadaye nikarizika ikabakia hatua ya malipo, na tukapanga kesho yake tukutane ofisi za serikali halafu ardhi na baadaye tutaenda benki, kwa malipo. Kwani taratibu zote zilikuwa zimeandaliwa. Nikatoka na jamaa yangu hadi nje ya geti. Ajabu Yule mzee hakuwepo tena, ila kesho yake nilipofika na jamaa yangu kukabidhiana kwa mara ya mwisho kwani kila kitu kilishakamilika hadi malipo, nilimkuta Yule mzee ananisubiri mlangoni.

Aliponiona akanijia haraka na kunishika mkono, kuniita pembeni. Mwenzangu alishatangulia kwenye gari, na aliponiona Yule mzee kanishika mkono, akanionyeshea ishara kuwa nimsikilize tu huyo mzee.

‘Kijana, wangu, mwanangu, wewe ndio unataka kununua hii nyumba?’ akaniuliza na kuniangalia kwa makini

‘Ndio mzee wangu, kwani wewe unaishi jirani na hapa’?’ nikawa na hamsa ya kuwajua majirani

‘Haswa, KARIBU SANA, mimi ni jirani yako na ninaijua nyumba hii toka inaanza kuwekwa jiwe la msingi, mpaka inahamiwa na mmiliki wa mwanzo, alikuwa mzungu, alikaa siku mbili tu akaishia kwao hata bila ya kuaga, akaja mswahili kama wewe akainunua, akakaa siku mbili tu akakimbia kama mwehu, akaja huyu anayekuuzia, alidinda kdogo akakaa mwezi mmoja, na baadaye akaondoka, …sasa wewe sijui utakaa siku ngapi, karibu sana kijana wangu sisi ndio wenyeji wa eneo hili…’ akanishika mkono.

Nilimpa hela na kumwambia nashukuru kwa kumjua na ningefurahi nipate muda niongee nay eye zaidi, akasema yupo muda wowote, akaipokea na kushukuru halafu akaondoka. Kichwani nikawa najiuliza hayo maneno ya huyu mzee yana maana gani kwangu, na usemi wake wa `sasa wew sijui utakaa siku ngapi…’ mimi nina mpango wa kuishi hapo kama nyumba yangu, halafu naambiwa nitakaa siku ngapi…nikaguna.

Je nini kitaendelea, tuzidi kuwemo, kwani twaelekea kule kule,...usisome usiku, ..karibu sana!

Ni mimi: emu-three

5 comments :

Jane said...

Mmmmmh! huyo jamaa aliyemtafutia hiyo nyumba si mzuri hata kidogo, kwa nini yeye alishindwa kukaa hapo then leo anampeleka mwenzie??????? Mmmmh! ngoja nisubili nione

Yasinta Ngonyani said...

Aise! maisha haya! hakika hivi visa vinafufua hisia nyingi kwelikweli, KUSAMEHE...NASUBIRI MUENDELEZO maana mmhhh

Faith S Hilary said...

Mmmmh, unanza kunitisha bwana! Halafu hivi visa vya nyumba ambazo hazieleweki na watu kuhama, kabla ya kuhamia huku tulikuwa majirani na nyumba fulani ambayo kila anayehamia lazima mtu mmoja afe! Yaani kila baada ya miezi fulani watu wapya wanaingia ndani ya nyumba, mtu anakufa, then wanaondoka - hivyo hivyo kwahiyo unanikumbushia - nilivyorudi likizo sikuona mtu, sasa sijui wamechoka (kina nani?) hehehe...haya mi nipo!

elisa said...

haya hatutasoma usiku hasa sie waoga...

Pamela said...

kabla ya kununua au kuhamia inabidi ufanye upelelezi toka kwa majirani tatizo je muda wa kufanya hivyo upoooo hiki kisa kitufunze na kutukumbusha hayo...